Տնտեսագետ լինելս ինձ չխանգարեց դառնալ դերասան․Վահե Զիրոյան

Դերասան Վահե Զիրոյանը թեև մասնագիտությամբ տնտեսագետ է, բայց դեռ ուսումնառության տարիներին զգացել է՝ թատրոնը, կինոն և, առհասարակ, արվեստն իրեն այսպես ասած՝ մագնիսի պես զգում են։ Հատկապես ֆիլմերի, սերիալների սիրահարները, հաբանաբար, Վահե Զիրոյանին հիշում են «Որոգայթ» գեղարվեստական ֆիլմից և «Ուրիշի հոգին» հեռուստասերիալից, որտեղ, թեև դերասանը բացասական կերպար էր կերտել, բայց, այդուամենայնիվ նա սիրվեց ու ընդունվեց հեռուստադիտողի կողմից։ «Քավարան» հեռուստասերիալում ևս Վահե Զիրոյանի կերտած կերպարը ընդունվեց հեռուստադիտողի կողմից։

Վահե Զիրոյանը նկարահանվել է մի շարք ֆիլմերում, սերիալներում, թատրոնում շատ կերպարներ է կերտել, բայց դեռ կա մի կերպար, որը դեռևս չի հասցրել կերտել, բայց առաջիկայում ցանկանում է մարմնավորել նրան։ Այս և այլ հարցերի վերաբերյալ Fnews.am-ը զրուցել է  դերասանի հետ։

-Վահե', ինչպես հայտնի է, Դուք մասնագիտությամբ տնտեսագետ եք։ Ինչպե՞ս ստացվեց, որ որոշեցիք նաև դերասան դառնալ։

-Քանի որ թատրոնի ու արվեստի նկատմամբ մեծ սեր ունեի, տնտեսագետ լինելս ինձ չխանգարեց դառնալ դերասան։ Դեռ համալսարանում ուսանելու տարիներին մասնակցել եմ ՈւՀԱ-ին («Ուրախների և հնարամիտների ակումբ»), այնուհետև մուտք եմ գործել «32 ատամ ակումբ», որից հետո՝ 2012 թվականից աշխատում եմ Երևանի կամերային թատրոնում՝ որպես դերասան։

-Երբ փոքր էիք, ո՞ր մասնագիտության մասին էիք երազում։

-Ինչպես բազմաթիվ երեխաներ, այնպես էլ ես, երազում էի դառնալ լավ ֆուտբոլիստ։

- Ի՞նչ եք կարծում, հանդեսատեսը ո՞ր կերպարով Ձեզ առավելապես սիրեց ու ընդունեց։

-Եթե նկատի ունեք ֆիլմերը, ապա կարող եմ ասել՝ ինձ թվում է՝ հանդիսատեսն ինձ ավելի շատ սիրեց Քրիստի կերպարով՝ «Քավարան» հեռուստասերիալից։

-Որպես դերասան՝ համաշխարհային արենայից ո՞ւմ հետ կցանկանայիք նույն նկարահանման հրապարակում կամ նույն բեմում միասին կերպարնել կերտել։

-Այդպիսի դերասաններ շատ կան, բայց կառանձնացնեմ անգլիացի դերասան Թոմ Հարդիին, ում հետ կցանկանայի հանդես գալ նույն բեմում կամ նկարահանվել նույն ֆիլմում։

- Կա՞ ինչ-որ կերպար, որն առաջիկայում կցանկանայիք մարմնավորել։

-Առայժմ չկա այն նախագիծը, որտեղ կկարողանայի մարմնավորել այն կերպարը, որն ուզում եմ․ խոսքն Արթուր թագավորի կերպարի մասին է։

-Ավելի շատ թատրո՞նն է Ձեզ գրավում, թե՞ կինոն․ որտե՞ք եք ավելի մեծ սիրով աշխատում։

- Դրանք երկու տաբեր հարություններ են։ Այդ երկու միջավայրերում ես ինձ զգում եմ այլ կերպ, թեպետ թատրոնը մնում է թատրոն։

-Ասում են՝ խորհրդային տարիներին հայ հանրությունն ավելի թատերասեր էր, քան այսօր․ մեր օրերում կան մարդիկ, ովքեր չեն էլ հիշում ՝ վերջին անգամ երբ են եղել թատրոնում, ի՞նչ եք կարծում, ինչո՞ւ։

- Ձեր ասածի մեջ, անշուշտ, կա որոշակի ճշմարտություն, բայց, ինչ խոսք, իմ թատրոնը հանդիսատեսի պակաս չի ունենում։