«Այս օրենքի կյանքի կոչելը՝ բեսպրեդել կստեղծի առաջին հերթին կալանավայրերում».Գուրգեն Եղիազարյան

«ՀՀ-ում օրենքով գողերին քրեական պատասխանատվության ենթարկելու մասին օրենքը հղի է լուրջ խժդժություններով, այս օրենքի կիրառումը՝ բեսպրեդելը կհասցնի մաքսիմումի. հատկապես կալանավայրերում»,-Fnews.am-ի հետ զրույցում անդրադառնալով ՀՀ-ում օրենքով գողերին քրեական պատասխանատվության ենթարկելու մասին օրենքի նախագծին, որը ըստ լուրերի շուտով կդրվի շրջանառության մեջ, ասաց ԱԱԾ պետի նախկին տեղակալ Գուրգեն Եղիազարյանը, նկատելով.

-Նման օրենք ընդունեց Սահակաշվիլին տարիներ առաջ եւ, փաստորեն այդ օրենքը աշխատում էր այն դեպքում, եթե ունեին հաշվառումներ եւայդ հաշվառումների մեջ նշված էին որոշակի քանակով օրենքով գողեր: Եվ իրենք սկսեցին համաձայն այդ հաշվառումների՝ 8-10 տարվա սանկցիայով դատարանների վճռով մեկուսացնել օրենքով գողերին: Բնական է, որ նրանք սկսեցին դուրս գալ Վրաստանից, եւ հիմնական մասը բնակություն հաստատեց ՌԴ-ում: Մի մասն էլ տեղափոխվեց եվրոպական երկրներ: Այն ժամանակ այդ օրենքի ընդունումից հետո, լրջագույն գործընթաց սկսվեց. այդ մարդիկ սկսեցին մասսայաբար անձնագրեր ստանալ ՀՀ-ում, որպեսզի կարողանան դուրս գալ սահամաններից:

Այստեղ կարեւոր մի խնդիր կա. օպերատիվ հաշվառումը մի բան է, բայց օրենքով գողերին ի հայտ բերելու համար դա բավարար չէ: Եվ ինչ էին անում Վրաստանում, հարցնում էին օրենքով գողին՝ դու օրենքով գող ե՞ս, եւ միայն դրական պատասխանից հետո էին, նրան դատապարտում, դա էր հիմք հանդիսանում այդ օրենքի ի կատար ածելուն: Բայց ՌԴ-ում օրենքով գողերը հարյուրից ավելիի են, ընդ որում այդ հաշվառումների մեջ կան մարդիկ, ովքեր արդեն օրենքով գող չեն, այսպես ասած կողքի վրա են արդեն, լուսանցքում, տարիքով, հիվանդ եւ այլն: Եվ նման պարագայում, հետաքրքիր է, ինչպե՞ս պետք է որոշեն. թե ով է օրենքով գող, ոնց պետք է կողմնորոշվեն: Իմ կարծիքով գողերը իրենց կանոնադրության մեջ փոփոխություն կմտցնեն, որ այն հարցին գող ես, թե ոչ՝ ասեն ոչ: Եվ հենց ասեցին ոչ, այդ օրենքը կաշխատի միայն նրանց համար, որոնց վեցրել են օպերատիվ հաշվառման: Իսկ օպերատիվ հաշվառումը դատարանում ապացույց չի կարող լինել:

-Պարոն Եղիազարյան, զրույցի սկզբում նշեցիք, որ ՀՀ-ում օրենքի կիրառումը լրջագույն խնդիրներ կառաջացնի հատկապես ՔԿՀ-ներում:

-Այո, բայց ոչ միայն: Առհասարակ, Հայաստանը եթե նման օրենք է ցանկանում ընդունել, անկեղծ ասած չեմ պատկերացնում թե ի՞նչ հիմքերով դա կընդունվի: Մեզ մոտ օրենքով գողերը՝ հարյուրներով չեն: Ես չեմ իմանում, թե ինչպես են պատկերացնում, թե ՀՀ-ում ինչպես են ցանկանում նման օրենք ընդունել, ինչ մեխանիզմներով:

- ՀՀ-ում, որքա՞ն օրենքով գողեր կան Ձեր տվյալներով:

-Նախկինում դա տատանվել է երեսուն-քառասուն հոգու մեջ, բայց հիմա կդժվարանամ ասել: Որովհետեւ կան հայ օրենքով գողեր, որոնց ճանաչել են գող ՌԴ-ում: Թե այստեղ քանիսը կան այս պահին, իսկապես կդժվարանամ ասել:

- Լավ, անդրադառնանք օրենքի կիրառման հետեւանքով հնարավոր խնդիրներին:

-Նորից եմ կրկնում այս օրենքի կյանքի կոչելը բեսպրեդել կստեղծի առաջին հերթին կալանավայրերում: Որովհետեւ կալանավայրերում, որպես կանոն ապրում են երկու օրենքների ներքո: Մի օրենքը պետության կողմից կանոնադրություն է, մյուսը՝ գողական օրենքներն են: Ես կարող եմ ասել, որ կալանավայրերում գործում է հիմնականում երկրորդ չգրված օրենքը, եւ միայն քսան տոկոսով է գործում պետության կանոնադրությունը: Հիմա պատկերացրեք ութսուն տոկոսը կխառնվի իրար: Ուրեմն մինչեւ նման օրենքի ընդունումը պետք է նախապատրաստվեն հենց կալանավայրերը: Որովհեւտեւ այսօր կալանավայրերց միայն «Վարդաշեն»-ն է, որտեղ գողական ապրելակերպի օրենք չի գործում:

-Ինչո՞ւ:

-Այստեղ հիմնականում նախկին ուսադիրներով մարդիկ են. եւ բնական է, որ այդ օրենքը չեն պաշտպանում: Այնտեղ ինչպես ասում են. այդ օրենքի համար կարմիր զոննա է: Մնացած տեղերում, գողական օրենքը գործում է մոտ ութսուն տոկոսով: